مختصری درباره دیگ های آبگرم چدنی

دیگ های آبگرم چدنی

در تولید دیگ آبگرم چدنی همان طور که از اسم آن پیداست از چدن خاکستری استفاده می شود. دیگ های چدنی در ظرفیت های مختلف و معمولا به صورت پره ای به روش ریخته گری تولید می گردد. این دیگ ها بر اساس ظرفیت حرارتی آن ها از تعدادی پره چدنی تشکیل شده اند. در فضای وسط پره ها شعله مشعل قرار می گیرد و جهت افزایش بازده دیگ و حداکثر استفاده از انرژی حرارتی سوخت، در محیط پره ها مجرا های خاصی در نظر گرفته شده است که گاز های حاصل از احتراق از آن ها عبور می کنند و انرژی خود را به آب داخل دیگ منتقل می کنند.

 

 

 

هر دیگ بر حسب ظرفیت آن شامل یک پره جلو، یک پره عقب و تعدادی پره وسط است که پره جلو و عقب با یکدیگر و با پره های وسط تفاوت دارند ولی تمام پره های وسط یکسان هستند.

 

این دیگها بصورت پره ای ساخته می شوند و معمولا راندمان پایینی دارند.

 

دیگ های چدنی برای فشار های پایین و حداکثر ۵ بار استفاده می شوند ( البته برخی از سازندگان اظهار می دارند که دیگ های تولیدی آن ها فشارهای بالاتر از ۵ بار را هم تحمل می کنند.) این دیگ ها در مصارف خانگی و تولید آب برای مصارف صنعتی سبک مورد استفاده قرار می گیرند. از نظر فشار و دمای کاری دارای محدودیت هسند. بهتر است برای مناطقی که زمستان های سرد دارند و اختلاف دمای آب رفت و برگشت ممکن است زیاد باشد استفاده نشود زیرا تنش های حرارتی ناشی از آب برگشتی نسبتا سرد ممکن است باعث ترک خوردگی پره های آن ها شود.

دیگ های چدنی به دلیل اینکه پره ای هستند امکان افزایش ظرفیت حرارتی آن ها و حمل و نقل آسان آنها وجود دارد. از طرفی هزینه نصب بویلرهای چدنی بیشتر از نوع فولادی است. دیگ های چدنی دارای مقاومت خوبی در مقابل خوردگی هستند.

مزایای دیگ های چدنی

• در برابر خوردگی و زنگ زدگی مقاوم هستند.
• به دلیل قابلیت جدا شدن پره های دیگ حمل و نقل آن ها آسان است و ظرفیت حرارتی آن ها با افزایش یا کاهش تعداد پره ها قابل تغییر است.
• در صورت شکستن پره ها می توان آن ها را با پره نو تعویض کرد.
• قیمت آن ها ارزان تر است.

معایب دیگ های چدنی

• از مشکلات اصلی دیگ ها ترک برداشتن جدار پره ها در اثر تنش های حرارتی، فشار زیاد سیستم، ایجاد رسوب روی سطح داخلی پره ها و … است که در این صورت پره باید توسط فرد متخصص تعویض شود و در صورتی که هنگام تعویض پره دقت کافی به عمل نیاید دیگ مشکل آب بندی و دود بندی پیدا می کند.
• راندمان حرارتی آن ها نسبت به دیگ های سه پاس فولادی کمتر است.
• مقاومت آن ها در برابر برخورد مستقیم شعله پایین است و درصورتیکه در داخل دیگ آب نباشد و مشعل بیشتر از ۵ دقیقه روشن بماند کل پره را باید تعویض کرد.
• برای مناطق خیلی سرد که امکان شوک حرارتی وجود دارد مناسب نمی باشند.
• هزینه نصب و جمع کردن آن ها بیشتر است.